Şefkat madeni olan annemizi Cenab-ı Hakk’ın rahmet ve hikmeti hesabına sevmeli, onu hoşnut etmeliyiz.
Rabbimiz, bizi annemizin şefkatine emanet etmiş, onun merhametli eline teslim etmiş, bizi onun sımsıcak kucağında büyütmüştür. Biz de o şefkat madeni olan annemizi Cenab-ı Hakk’ın rahmet ve hikmeti hesabına sevmeli, onu hoşnut etmeliyiz...
Anne sevgisi, sevgilerin en güzeli, anne şefkati şefkatlerin en berrağı, anne hakkı hakların en kudsîsidir. Bu sevgi aynı zamanda O’na âittir. Anne sevgisi, Allah sevgisi; anneye eziyet, Allah’a eziyettir. Bu gerçeği şefkat Peygamberi şöyle vecizeleştiriyor:
"Allah’ın rızası annenin rızasına; Allah’ın gazabı da annenin gazabına bağlıdır."
Sahabe-i Kiramdan Hz. Cuhame, bir gün Peygamberimiz’in huzuruna gelir: "Yâ Resulallah, cihada katılmak istiyorum. Sizinle istişare etmeye geldim. Ne buyurursunuz?"
Resulullah sorar: "Annen var mı?"
"Evet, var."
"Öyleyse, git ona hizmet et. Çünkü cennet onun ayaklarının yanındadır."
Yâni anneye karşı alçakgönüllü davranmak, onun rızâsını kazanmak cennete girmeye sebeptir. Annenin hakkı babaya nazaran daha fazla ve üstündür. Sahabîden birisi gelerek Peygamberimiz’e sorar:
"Ya Resulallah, insanlardan kendisine iyi muamele yapmama en layık olan kimdir?"
Resul-i Ekrem Efendimiz: "Annendir."
"Ondan sonra kim?"
"Annen."
"Ondan sonra kim?"
"Annen."
"Ondan sonra kim?"
"Babandır."
Evlatlık vazifeni yap!
Bir Müslüman, Rabbi’ne nasıl iman edip ibadet ediyorsa, o şuur içinde de annebabasına evlâtlık vazifesini yapar, ihtiyacını görür, ihsan eder, başının üstünde tutar. Bunun ne belli bir günü vardır, ne de saati. Bu vazife dünya ile de sınırlı kalmaz. Ahirete göçtükleri zaman da devam eder. O zaman da yapılması gerekenler vardır. Ensardan bir zât gelerek Peygamberimiz’e sorar:
Onlara hizmet et!
"Ya Resulallah, ebeveynim öldükten sonra kendilerine yapmam gereken bir iyilik kaldı mı?" Resulullah, "Evet" diyerek şu vazifeleri sayar:
"Onlara duâ etmek, onlar için istiğfarda bulunup günahlarının affını dilemek, vasiyetlerini yerine getirmek, onlar vasıtasıyla akrabalığın bulunan kimselere karşı iyi münasebetleri devam ettirmek, dostlarına ikram ve iyilikte bulunmaktır."
Adamın biri Peygamber Efendimiz’e gelip, şöyle der:
"Allah’tan sevap ve mânevî karşılık beklemek niyetiyle cihat etmek ve hicret etmek üzerine size bîat etmeye geldim."
Peygamber Efendimiz: "Anne-babandan birisi sağ mı?"
"Her ikisi de sağdır."
"Allah’tan sevap ister misin?"
"Evet, yâ Resulallah."
"Öyle ise anne-babanın yanına dön, onlara hizmet et." Cenab-ı Hak, anne ve babaya şefkat ve merhamet avansını vererek evlatlarını sevdirmiş, gerektiğinde onların hamallığını yaptırarak sırtlarına yüklemiş ve taşıttırmıştır.
Bu bir anne-baba olma hakikati ve anne-baba fıtratıdır. Çocuğun tavrı ise, bir hakikat değil, bir hak; bir fıtrat değil bir vazifedir. Anne-baba, vaktiyle yaptıkları bin bir türlü iyilik ve hizmetin karşılığını alma hakkına sahip çocuk ise, anne-babasına karşı onların bu hakkını ödemekle mükelleftir. Ne mutlu, anne babasına evlâtlık vazifesini hakkıyla yapabilenlere!
BİR HATIRLATMA
iRADEN VAR, KONTROL SENDE!
İnsanın, dinî görevlerini bilinçli olarak yerine getirebilmesi kendi ısrarına, kendi gayretine bağlıdır. İbadetler, o kişinin bir özelliği haline gelince insan biraz rahatlar; ama yine de dinî hayat açısından solmama, renk atmama ve zinde kalma irade, niyet ve azim ister. Mesela, sürekli, başkalarının uhrevî hayatı adına projeler ortaya koymak aynı zamanda bizim canlı kalmamızın da şartıdır.
MEŞRU DAİREDEN ÇIKMA!
Bazen bir lokma, bir öpme ya da bir bakma insanı batırabilir. Bazen bir bilgisayar, bir telefon kalbin ölümüne sebep olur da insan farkına varamaz. Meşrû dairedeki lezzetler keyfe kâfî iken bu hakîkati görmezlikten gelmek kalbi ölüme sürükler.
Bazen şahsın içinden gelmeyen, riyakârca bir kelime onu manen öldürür. İnsanlar, yorgunluk ve bitkinliğinin sebeplerini, ihmal ettiği hususlarda aramalıdır.
HADİS BAHÇESİ
ARANIZDA SELAMI YAYIN!
Peygamber Efendimiz şöyle buyuruyor: "Siz, iman etmedikçe cennete giremezsiniz; birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olamazsınız. Yaptığınız zaman birbirinizi seveceğiniz bir şey söyleyeyim mi? Aranızda selamı yayınız." (Riyazü’s-Salihin, Erkam Yayınları) Hadisin verdiği mesajlar
1) Müminlerin birbirlerini sevmeleri dini bir mecburiyettir. Karşılıklı sevgi gerçekleşmeden kamil mümin olunmaz.
2) Müminlerin aralarında selamı yaygın hale getirmeleri sevginin önde gelen sebeplerinden biridir.
3) Sevgi, kuru bir sözden ibaret olmayıp onun gerekleri vardır. Sevginin gerekleri müminler arasında yerine getirilmesi icap eden vazifeleri hakkıyla yapmaktır.
ALTIN ÖĞÜTLER
HÜNER ÖĞRENiN, HÜNER SAHiBi OLUN
Meşhur İslam alimlerinden Şeyh Sadi, Gülistan isimli eserinde bir bilgenin çocuklarına şu öğüdü verdiğini yazar: Canım çocuklarım! Hüner öğreniniz, çünkü dünya devletine güven olmaz ve mevki şehrin kapısından dışarı çıkmaz. Para pul ise saldırıya uğrayabilir.
Ya hırsız götürür yahut sahibi azar azar yer bitirir. Ama hüner, akar çeşme gibidir, yaşayan bir devlettir. Hüner sahibi, devletten düşse bile gam yemez; çünkü hüneri sayesinde nereye gitse itibar görür, baş tacı edilir. Hünersizi kişi, gittiği yerde dilenir, sıkıntı çeker.
Ali İhsan Er | 
